ساناز صابر مقدم رودسری؛ دکتر بهروز عزبدفتری؛ دکتر زهره سیفوری
چکیده
یک موضوع بحث برانگیز در آموزش زبان این است که تا چه حد درگیر کردن زبان آموزان در فرآیند یادگیری ممکن است جنبه های مختلف نوشتن زبان آموزان را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از روبریک های ارزشیابی به عنوان ابزارهای خودارزیابی بر ویژگی های نوشتاری زبان آموزان پیشرفته زبان انگلیسی انجام شد. پژوهش حاضر تأثیر تعاملی ...
بیشتر
یک موضوع بحث برانگیز در آموزش زبان این است که تا چه حد درگیر کردن زبان آموزان در فرآیند یادگیری ممکن است جنبه های مختلف نوشتن زبان آموزان را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از روبریک های ارزشیابی به عنوان ابزارهای خودارزیابی بر ویژگی های نوشتاری زبان آموزان پیشرفته زبان انگلیسی انجام شد. پژوهش حاضر تأثیر تعاملی خودارزیابی مبتنی بر معیارها و نوع تکلیف را بر صحت دستوری، منابع واژگانی و انسجام بررسی کرد. شرکتکنندگان شامل 60 زبانآموز پیشرفته زبان انگلیسی بودند که در دو گروه آزمایشی (هر کدام 30 زبانآموز مرد و زن) توزیع شدند. ابزارها دو تکلیف نوشتاری پیشآزمون و پسآزمون بودند که بر اساس روبریکهای IDP ارزیابی منابع واژگانی، پاسخ تکلیف، دامنه و صحت دستوری و انسجام ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنکووای دو طرفه استفاده شد. یافتهها نشان داد که نوشتار دقیقتر و منسجمتر گروه خودارزیابی با معیارها در مقایسه با گروه معلم-ارزیابی بدون تفاوت معنادار در منابع واژگانی. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که شرکت کنندگان در انجام وظایف مشترک به طور قابل توجهی بهتر از وظایف مستقل عمل کردند. با این حال، انواع تکلیف و ارزیابی هیچ اثر تعاملی قابل توجهی بر ویژگیهای نوشتاری مورد نظر ندارند. یافتهها بر مزایای عملی خودارزیابی مبتنی بر معیارها و وظایف مشترک در ارتقای صحت دستوری و انسجام نوشتاری زبانآموزان پیشرفته زبان انگلیسی تأکید میکنند. پیامدها مورد بحث قرار خواهند گرفت.